03.10.2021

Czasami jeszcze wyleje tu Siebie, 

Coś pogmeram, coś rozgrzebie, 

Myśli same płyną wartką rzeką, 

Krętą ścieżką łzy pod powieką...

Jednak tak drogi czasem muszą się rozejść.

Nie dałbym szczęścia, więc muszę odejść. 

Ale na koniec pamiętaj, że silna i twarda, 

Jak skała! A przy tym jesteś tak bardzo harda!

Nie potrzebujesz obok mięczaka który, 

Będzie załatajstwem emocjonalnej dziury, 

Wiem, że to wiesz, ale z troski jeszczę napiszę, 

Bo pewnie nie raz Twe myśli usłyszę...

Nie bój się wierzyć w to, że się uda,

I chociaż życie to taka paskuda...

To da sie je lubić, a nawet kochać, 

Nie ma co przy niepowodzeniu szlochać,

Lecz twardo stanąć na obie nogi, 

Ocierając kurz, wyzbywając się trwogi...

Iść naprzód, odważnie, śmiało do celu, 

Zrób to! miej odwagę jaką niewielu... 

Odnajduje w sobie za życia, jego kwiecie. 

Żyj i realizuj Siebie, badź kobietą w kobiecie...

Znaczy nie zapominaj o delikatności i rodzinie, 

Gardeja wszak spokojem w twej głowie płynie. 

Ukoisz morze, zaczniesz śnić i usmiech odkryjesz, 

Ułóż pod Siebie wszystko, poczujesz, że żyjesz!