04.02.2021

Dym unosi się swobodnie na wietrze,

Nie walczy z nim bo nie chce.

Poddaje się temu co go spotyka,

I mieszając się z nim nie znika.

Wypełnia siebie tym czego nie ma,

I choć na pozór nic się nie zmienia,

To dym staje się bogatszy, lepszy i już,

Niby nic takiego no ale cóż…

Jakby to napisać, gdy wypełnia go tlen,

To dla dymu jest niczym sen.

Staje się na nowo lepszą formą swoją,

I nie zwraca uwagi na przeszkody co stoją.

Tak spokojnie płynie i jest po prostu sobie,

Aż zniknie cicho i nikt się o nim nie dowie.