04.09.2024

Skacząc można nogę połamać,
To prawda przecież, nie będę kłamać.
Marząc zbytnio zapomnimy co mamy,
A kiedy sobie z tego sprawę zdamy...
Nie będzie możliwości odzyskania,
Ot taka sztuka dojrzewania.
Ale kiedy ktoś na nowo miłość obudzi,
A przy tym nie mało się natrudzi,
Wówczas dobrze kiedy o tym pamiętamy,
Bowiem ponownie skrzydła mamy,
I znów można skakać wysoko w górę,
Próbując złapać nie jedna chmurę,
Bawić się własnymi skrzydłami,
Bowiem nie jesteśmy już sami.
A strach o połamanie nóg odchodzi nagle,
Rozwijają się horyzonty, życia żagle,
I podróż trwa dalej radośnie...
Jak przy ciepłych promieniach w wiośnie.