05.11.2022

Kocham Cię, tak zwyczajnie, 

Wiesz po ludzku, namacalnie,

Dzień za dniem mija Nam, 

Masz mnie i ja Ciebie mam,

Światełko promykiem słońca, 

I My w wierze, że do końca,

Albo i dłużej, a kto nam zabroni?!

Bo gdy nagle dzwoń zadzwoni, 

To chwilę obrócą się na stałe,

Pojawią się nawet kolory białe,

W nich Ty, ja będę obok tuż,

Spojrzysz na mnie, niczym łowca dusz,

Porwiesz mnie ja Ciebie także,

No i wszakże...

Eh... Jestem, będę no i Ty bądź,

Kładź się czy tam siądź,

Pamiętaj przede wszystkim jestem, 

Przywołuj mnie prostym gestem,

Będę przy Tobie już i koniec Kochanie!

Dbajmy o Siebie, a nic się nie stanie *: