07.10.2020

Dziś krótko będzie – przepraszam Kocie,

Myśli jakoś zawisły gdzieś na płocie,

Albo pofrunęły z wieczornymi chmurami,

Pewnie teraz krążą zabawnie między nami.

Nasze wieczorne rozmowy i przemyślenia,

Czy wszystko jest OK i czy coś się zmienia?

Jakże czasami czujemy, że jesteśmy sami,

Choć gęsto otoczeni własnymi słowami,

Przeżywamy to co dzieje się w Nas i dookoła,

Ta sytuacja jest zupełnie inna zgoła,

Nie wiem czy wyobrażeniom twym podołam,

Lecz staram się i próbuje wciąż być,

Robię to gdyż nie umiem przestać śnić...

Że to Ty będziesz rano obok mnie,

Kiedy otworze leniwie oczy swe.