08.11.2021

Patrząc chciałbym dostrzec co widzę, 

Unieść się ponad swoje obawy i strach...

Lecz skrzydła mi nie wyrosły, 

Bo to życie prawdziwe jest.

Będę zatem zwyczajny jak me losy. 

Pogodzony z tym, że nie umiem nic. 

Chciałbym móc inaczej, widzieć co jest.

Poczuć prawdziwy wiatr, smak jego przygody,

Oddać się chwili i odlecieć. Tak! Zapomnianym być.

Wszak żyć pustką wypełnionym to wszystko jak nic.