20.09.2025

Numer wierszyka to 102, jak rudy!

Zatem nie ma tu miejsca na nudy, 

Wszystko jest możliwe, świat kręci się, 

A ja do przodu pomalutku się pnę, 

Wzbić pragnę się ponad chmury, 

I pokonać szczyt, już wiem który, 

Lecz wszystko po to aby fajniej było, 

No i ... Żeby marzeniami się tylko nie żyło.