20.11.2020

Jak Kot sprawia swym urokiem,

Iż podążam za nim okiem,

Że nie umiem oprzeć się,

No i Kota więcej chcę!

Co to musi mieć on w Sobie?

Magicznego? Może powie?

Czy to jakiś może czar,

Lub od losu piękny dar,

Kot wciąż krąży w mojej głowie,

To w całości to w połowie, 

Moje myśli tak zajmuje,

Jak to robi? Nie pojmuję.

Jednak to wesołe chwile, 

Kiedy myśli krążą tyle,

Znaczy gonią za tym Kotem, 

Jakby latał samolotem,

Bo raz tam i nagle tutaj,

Weź takiego Kota szukaj.

Jeszcze powiem, dobrze wiem,

Kot ten lubi pospać w dzień, 

A wieczorem biodrem ruszyć,

Po Kociemu innych kusić.

Lecz znać słowa Razem, My,

I nie umiem być też zły…

Kiedy szczerze nie wiem mówi,

To mnie nawet też nie gubi,

Bo tak pragnę Kota, zwariowałem!

Zatraciłem się… Zakochałem!