21.08.2021

Jest mały świat, zamknięty kosmosem wkoło. 

Taka to prawda. Jest tu bardzo wesoło.

Zabawnie bywa, gdy księżyc wstaje, 

A potem słońce go zmienia i robi hawaje. 

Woda jest także, słona i słodka, 

Leje się z góry i od środka.

Coś czasem uderzy, granat czy meteor, 

Lecz to jest świat taki, żaden wszak przeor. 

Spokojnie zatem jest, no czasem też hałas, 

Ale lubie ten świat, dlaczego? - Napiszę zaraz. 

Jestem mu wdzięczny za każde przekleństwo, 

Za to, iż w dziecko potrafił wlać męstwo, 

Ciesze się gdy dostzregam i czuję co mnie otacza, 

Chociaż ten świat czasem wypacza...

Ale najbardziej wdzięczny i rad jestem za Ciebie, 

Że dał mi właśnie to, iż mamy Siebie. 

Uwierz bądź nie, lecz własnie to czuje, 

Świat to dupek mały ale nie próżnuje. 

Bo żyć i Kochać trzeba potrafić, 

Nie wszystko da się jak w loterii trafić, 

Choć ja miałem szczęście, tego nie ukrywam, 

A jakieś "ale" z lekkością zbywam, 

Bo szczęściem mym jesteś, mam i nie oddam, 

Choć kiedyś napewno życie swe poddam...

To wiedz, że nie bez walki, a tej jeszcze sporo, 

Dziadkami będziemy Ty moją podporą, 

Razem tłumaczyć będziemy młodym, 

Że właśnie charakter kształtują schody, 

Im więcej ich się pokona, wyżej się wejdzie, 

A gdy przyjdzie czas to po nich się zejdzie. 

Jednak najważniejsze, byś zawsze wiedziała, 

Mym sensem życia Twa osoba się stała.