23.08.2020


23 sierpnia 2020, 20:51

Kocie, zmartwienia są po to,

Aby później uśmiech nakładać z ochotą.

Smutki, żal oraz inne takie,

Przychodzą i odchodzą zapomniane.

To jest równowaga, musi to być,

Sztuką prawdziwą jest umieć z tym żyć.

Czasem pod góre, lecz potem w  dół...

Rękoma nieraz uderzysz w stół. 

Lecz najważniejsze co napiszę teraz,

I mam nadzieję, że powtórzysz to nieraz...

Życia nie zaplanujesz,

Rozbawisz prędzej Boga...

Idź w to co czujesz,

I zaczynaj od nowa!

Pozwól się Kochać, 

Sama też Kochaj!

Nie próbuj negować,

I uczuć nie chowaj. 

Do tej pory nie pojawił się jeszcze żaden komentarz. Ale Ty możesz to zmienić ;)

Dodaj komentarz