24.04.2025

Nad ziemią chmurki płyną sobie,
Leniwie, w każdej dobie.
Nosi Nas ziemia, twarda i pewna tego,
Że nosić Nas będzie pomimo wszystkiego.
Pod stopami zaś Naszymi czeluści,
Takie, których kosmos nie przepuści,
Niewiadoma tego co ponad i pod Nami,
My zaś leniwie w tym wszystkim skąpani,
Nie zastanawiamy się co to i na co Nam,
Ty siebie mi, a ja Tobie też się dam,
I tak trwać będziemy w cudownym objęciu,
Raz po cichu sami, a kiedy indziej na zdjęciu,
Najważniejsze zaś byśmy pamiętali Siebie,
Czy to kosmos, czy ziemia... Ja pragnę Ciebie.