27.04.2021

Tam pomiędzy obłokami latają Koty,

W głowach swych mają psoty,

Figle takie, świry różne...

Oh! Te Koty nie są próżne.

Bawią razem świetnie się,

Jeden bardzo drugiego chce.

Mają razem własne chwile,

Nawet gdy złe to i tak miłe.

I nic im więcej nie potrzeba,

Poza skrawkiem swego nieba,

A te urządzić już wiedzą jak,

Zmartwienia rozbiją w drobny mak,

I zapomną szybko o trudach losu,

Jaki był na początku tego patosu.

Zatem na lataniu się Koty skupiają...

A może jeden z nich będzie kiedyś mamą?