29.07.2021

Nie rozumiemy tego co otrzymujemy od losu.

Może to jest właśnie jakiś Boski sposób?

Na to aby dwa różne i obce ciała,

Łączyły się tak jakby natura tego chciała.

Jakby chciały tego atomy i cząsteczki w ich ciałach,

To jak ukryte źródła w twardych skałach.

Niby martwe i zimne na zewnątrz, ale...

Życie mają w sobie skryte doskonale.

I to właśnie siła wyższa pcha nas do tego,

Byśmy wydobywali z Siebie co dobrego.

Nigdy nie bali się, poznając drugą połowę, 

Że mamy obok idealną, jedyną osobę.

I to taka, z którą chce się pomimo wszystko oddychać,

Wspólne powietrze dzielić, przez troski wzdychać,

Radość odnajdywać w najprostrzych chwilach, 

A droga choćby w kilometrach czy milach,

Nie była długa, nie nastręczała wątpliwościami,

Bo te dwa ciała będą swoimi własnymi napędami.

I to dobre, to jest właściwe właśnie, 

Jedno czuwać będzie gdy drugie zaśnie, 

Opiekować się Sobą wzajemnie te ciała chcą,

Być sobą dla Siebie w pogodę dobrą i złą.