20 września 2020, 19:17
Patrząc z nadzieją w słońca promyki nikłe,
Kot wie, że to wszystko kiedyś zniknie.
Jednak wygrzewać w nich pragnie się,
Bo tak lubi... Bo tak chce...
Kot ze słońca czerpie energię,
Zatem po co robić sobie przerwę,
Bowiem ciepło to kiedyś przeminie,
Kot przywyknie i z prądem popłynie.
A jak nawet nie będzie już nic ciepła dawało...
To reszta, całe wszystko, będzie to samo,
I skoro świat nie skończy się dziś,
To po co się przejmować takim czymś?
Jednak póki co, to wszystko trwa bo chcę,
A co ma być to będzie – Lub już stało się.