24 kwietnia 2021, 22:36
Były nadzieje, zostały tylko skrawki snów.
I powstają w głowie pytania znów…
Czy zawiodłem? Byłem nie dość dobry co?
Jak koszmar powraca wszystko to.
Uświadomić sobie, że tego nie było,
Jak miraż nagle się jakoś rozmyło,
Bo wiara do końca, ostatnia umiera,
A wszystko po kolei jak za literą litera.
Na świecie jest wszystko po staremu,
Dlatego zawsze chylę czoła temu.
Gdyż sam miotam się niczym atom szalony.
Lecz taki głupi… osamotniony.