14 sierpnia 2024, 22:16
Na szlaku, którego końca nie widać,
Będziemy razem sobie tak śmigać,
Poznamy swoje skryte pragnienia,
A także czasem pogadamy od niechcenia.
Przytulimy się, nie raz... Nie dwa!
I przyjmiemy co jedno drugiemu da,
Uśmiechnięci do gwiazd, księżyc za brata,
To będzie zarys właśnie naszego świata,
Szkicować codziennie go będziemy,
Umiejętnie, z dystansem zbudujemy,
Cegiełka po cegiełce przyszłość wspólną,
Z kącikiem niosącym radość przytulną.