20 listopada 2020, 18:11
Jak Kot sprawia swym urokiem,
Iż podążam za nim okiem,
Że nie umiem oprzeć się,
No i Kota więcej chcę!
Co to musi mieć on w Sobie?
Magicznego? Może powie?
Czy to jakiś może czar,
Lub od losu piękny dar,
Kot wciąż krąży w mojej głowie,
To w całości to w połowie,
Moje myśli tak zajmuje,
Jak to robi? Nie pojmuję.
Jednak to wesołe chwile,
Kiedy myśli krążą tyle,
Znaczy gonią za tym Kotem,
Jakby latał samolotem,
Bo raz tam i nagle tutaj,
Weź takiego Kota szukaj.
Jeszcze powiem, dobrze wiem,
Kot ten lubi pospać w dzień,
A wieczorem biodrem ruszyć,
Po Kociemu innych kusić.
Lecz znać słowa Razem, My,
I nie umiem być też zły…
Kiedy szczerze nie wiem mówi,
To mnie nawet też nie gubi,
Bo tak pragnę Kota, zwariowałem!
Zatraciłem się… Zakochałem!