27 kwietnia 2021, 23:17
Tam pomiędzy obłokami latają Koty,
W głowach swych mają psoty,
Figle takie, świry różne...
Oh! Te Koty nie są próżne.
Bawią razem świetnie się,
Jeden bardzo drugiego chce.
Mają razem własne chwile,
Nawet gdy złe to i tak miłe.
I nic im więcej nie potrzeba,
Poza skrawkiem swego nieba,
A te urządzić już wiedzą jak,
Zmartwienia rozbiją w drobny mak,
I zapomną szybko o trudach losu,
Jaki był na początku tego patosu.
Zatem na lataniu się Koty skupiają...
A może jeden z nich będzie kiedyś mamą?