Najnowsze wpisy, strona 221


11.11.2021
11 listopada 2021, 17:38

Jakby nie patrzeć... My plus My, 

To nic innego jak Ja plus Ty.

Dodając do tego więcej uroku, 

Jak wtedy gdy spotykaliśmy się o zmroku, 

Napiszę, że uwielbiam czuć z Tobą przemijanie, 

Od samego poranka, gdy zjemy śniadanie, 

Po kres dnia, już po kolacji...

I popraw mnie jeśli nie mam racji, 

Ale najdcudowniejsze chwile, te beztroskie, 

Gdy wszystko zwykłe wydaje się boskie, 

Bo mamy Siebie, wiemy to i chcemy, 

O co walczymy i wciąż naprzód brniemy, 

Tak zostanie, każdego kolejnego dnia już,

Aż leniwie spowije Nas starości kurz.

 

 

10.11.2021
10 listopada 2021, 21:36

No tak jakby, nie inaczej, co?

Dobrze jest, to jest to!

My, Kociaki, takie dwa.

Każde Siebie dobrze zna,

Dobrze jest Nam - prawda Kocie?

Mam to wszystko w takim splocie,

I zawijam się wokół Ciebie,

Tak mi dobrze, wręcz jak w niebie!

09.11.2021
09 listopada 2021, 23:02

Jestem bardzo szczęśliwy.

To nie jest na niby!

Chcę by zawsze teraz się liczyło,

By to co się zdarzyło zawsze już było.

Bez szukania Siebie w ciemnych ulicach, 

Nie myśleniu o jakiś granicach...

Bo liczysz się Ty, Ja, My i w koło przygody, 

Które pokonamy bez względu od pogody.

I wiem, że damy radę - no raczej!

A wiesz czemu? Bo spojrzałaś na mnie inaczej.

 

 

08.11.2021
08 listopada 2021, 19:20

Droga jaką pokonujemy czasem rodzi wyboje, 

Niby jest nad dwoje, ale bardziej troje...

A czasami nawet czworo będzie Nas, 

I to co przyniesie niewiadomego czas, 

Uświadomi teraz już tylko Naszą siłę.

Przetrwamy wszystko to złe i miłe...

Najważniejsze abyśmy nie zapomnieli być Kotami, 

Tymi dla Siebie... Rozbujnikami.

Kocham Cię, oświadczyłaś się Ty...

Pragnę Ciebie całą w dobre i złe dni.

 

08.11.2021
08 listopada 2021, 10:38

Patrząc chciałbym dostrzec co widzę, 

Unieść się ponad swoje obawy i strach...

Lecz skrzydła mi nie wyrosły, 

Bo to życie prawdziwe jest.

Będę zatem zwyczajny jak me losy. 

Pogodzony z tym, że nie umiem nic. 

Chciałbym móc inaczej, widzieć co jest.

Poczuć prawdziwy wiatr, smak jego przygody,

Oddać się chwili i odlecieć. Tak! Zapomnianym być.

Wszak żyć pustką wypełnionym to wszystko jak nic.