W celu wykradnięcia najcenniejszego skarbu jaki poznałem...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Wierzę w słowa, czyny i cuda, Wiem, że Nam się uda, A skąd wiem zapytasz się… To jest proste… Kocham Cię! Zatem chodźmy na dach, Zapomnijmy czym jest strach, I jak Koty bawmy się… Proste słowa - Kocham Cię! Wiem! Powtarzam je już drugi raz, Bo się cieszę tak na Nas! Bądźmy zatem jak te Koty, Róbmy te miłosne psoty, I zostańmy tak dla Siebie, Ciągle pragnę Kocie Ciebie.
Od góry do dołu wchodzę, I choć czasem nie po drodze, To tak sobie ciągle chodzę, Nie szukam na szybko chwili, To już przodkowie przerobili. Wolę pomału sobie iść i już, A wiem, że cel bliżej, tuż, tuż. Tym bardziej spokojnie idę, I z problemów trochę szydzę, Błądzić się nie boję, A wszelkie niepokoje, Zdławiłem bo i tak niczego nie dają, Za cel przeszkadzać tylko mają, To tym bardziej gardzę nimi… Skupienie się na Nas silniejszym czyni, Silniejsze staje się to co między nami, Pokazujemy to słowami, czynami… I gdy wspólnie myślimy, oddychamy, Karmimy się sobą wzajemnie i to mamy, Pewność, że jedno za drugim w dym, I nie pyta co jest po co i z czym, Chcemy być razem i tak będziemy, A jak nie wiemy to tak czujemy!
Z góry pod wodę i nadal mogę!
Ciężaru tony, a ja jak natchniony,
Przeciągam ten wózek obciążony,
Nie szukam dziur w całym same znajdą mnie.
I to czy będę tego chciał czy nie.
Skupiam się na ciszy, kto słyszy?
Kto pojmie teatr życia grany bez przerwy?
Jak przed rolą życia czujesz nerwy...
Przed szansą gdy stajesz jedyną,
Licząc, że traumy demony miną.
Ale one stale trwają tu...
Jakby nie zaznawały snu.
I nie ma się co dziwić, ust skręcać zdziwionych...
Wszak człowiek w naiwności swej niedościgniony.
Lecz żyć jakoś trzeba – trzymaj mój Los,
Staraj się złapać mnie i słysz mój głos.
Wszak nie odchodzę stoję nieruchomo,
Ale pod stopami coś trzęsie znajomo...
Jakoś ziemia rozchyla się w pół,
Chyba czas przyjdzie polecieć w dół.
A i tam rozprawię się z wszystkimi diabłami...
Wszak do stracenia nic nie mam poza słowami.
Mam w głowie Ciebie. Widzę też siebie... Razem jesteśmy tam, Już nie chcę być sam! Rozumiesz mnie prawda? Pragnę tego co los nam da! Zdobyć Cię całą, milimetr po milimetrze. I nie uginać się nawet przy wietrze. Znaczy być nie do ruszenia. Nic tego nie zmienia... Co czuje do Ciebie i co w glowie mam. A co czuć mogę gdy Ty jestes tam!? Mam potrzebę byś już została. I proszę... Nigdy mi nie znikała!
Dobre są chwile gdy,
Kot przestaje być zły.
Dlatego że...
Rozpromienia się.
I taki wesoły jest,
Radością tryska fest.
Potrafią oczy się śmiać,
A on przestaje się bać,
I wierzy w nowe dni,
Bądź słodko śni.
Ale nie ma czerni nad głową,
Bowiem Kocią osobą,
Nadaje radości rytm,
Jakoby algorytm.
I zaraża śmiechem wkoło,
Jakby palił dobre zioło.