W celu wykradnięcia najcenniejszego skarbu jaki poznałem...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
Bądź już moja. No już!
Niech spowije Nas kurz,
Niech wszystko przeminie,
Ale my razem!
Dzień za dniem. Raz za razem!
Nie bójmy się oddychać marzeniami.
Wszak to My je za łeb trzymamy.
I tak będzie, bo my chcemy tego,
Dobrze wiesz, że to nic złego.
Kochamy Siebie, jesteśmy tu,
Pomimo problemów stu...
Pomimo, że zawsze jakieś ale,
Jednak wiemy doskonale...
Ja bez Ciebie nie zasnę,
Za to tylko bardziej gasnę.
Więc nie wątp, a bądź tak zwyczajnie.
Z Tobą żyć jest banalnie.
Kocie opowieści najlepsze na sen,
Zapytasz się skąd ja to wiem...
Bo jestem Kotem i snuje je sam,
Chcesz? Wszak wszystkie dla Ciebie mam.
A zamknięte w nich są dni codzienne i marzenia.
Chwile, których się nie zmienia...
Gdyż tak dobre są, że mają takie być,
W swej prostocie sprawiają, że chce się aż żyć!
Mówią jak bardzo Kocham ja Ciebie,
Ile znaczysz i jak lgniemy do Siebie,
A przede wszystkim mruczą do snu melodie,
Która w rozwinięciu Kocią się zowie,
I tak niech nam mruczy zawsze do snu,
Kocham Cię zawsze czy to tam czy to tu.
Umieć pojąć co świat przynosi i chcieć to przyjąć.
Nie tak aby tylko na chwilkę coś wyjąć...
Jak sumienie, uśmiech, bądź poczucie winy,
Strojąc do tego odpowiednie miny.
Być naprawdę tak tu i teraz nie na chwile,
Wszystko czego pragniemy przyjmujemy mile,
A co z rzeczami, których nie chcemy?
Jak wtedy wyglądamy gdy je przyjmujemy?
Czujemy się osaczeni, niesprawiedliwie potraktowani.
Jednak tak naprawdę to generujemy sami.
A życie jest jakie jest innym nie będzie,
Każdy ma swoje problemy i to wszędzie.
Bo to co dla jednego jest chwilą błogą,
Innemu wydać się może karą srogą.
Takie życie, nie poradzimy nic na to,
Jeśli lepiej nam będzie nazwijmy je szmatą.
Ale też to niczego nie zmieni i prawda to jest.
Wszak życie ma swój własny gest,
A od Nas zależy jak z tego skorzystamy...
Dla mnie najważniejsze, że nie jesteśmy sami.
Wiem jakie łapki są tuż przy moich zawsze,
I do kogo kieruję swe myśli nim błogo zasnę.
Gdy otworzysz oczka swoje ranka już nie będzie,
Życie pełną parą poruszone już wszędzie,
Swoim rytmem, tempem i chęciami popłynie,
A Ty Kociaku zrobisz swą minę...
Taką niechętną bo na nockę wszak dzisiaj znów,
A humor pewnie mroczny - niczym łowca głów.
Ale spokojnie, bez spiny, na ogromnym luzie,
Nakładamy uśmiech już na piękną buzię,
Oczka niech troszkę bardziej się rozpromienią,
Ponieważ wesołe lepiej się mienią...
A, że to Kocie są oczka, to świecić wszak muszą.
Nim wyjdą na zewnątrz i do boju ruszą.
Reszta ciała w dobry rytm niech wejdzie pomału,
Tak jakby kończyny były głodne karnawału,
I w takim właśnie humorze co radość daje,
Najlepiej do codziennych wyzwań się staje,
Pamiętając, że życie to króciutka chwila,
Niech zatem ma wygląd pięknego żonkila.
Zatem no już Kociaku, Moja Oliś Najdroższa,
Choć droga nie jest najprostrza,
To sprostamy jej w każdym milimetrze, bez wątpienia!
A to, że czasami się nie chce - niczego nie zmienia!
Kociaki, Koty, dwoje zakochanych ludzi,
Ta bajka się nigdy Nam przecież nie znudzi.
Odnaleźliśmy Siebie wśród labiryntów życia,
Nie składamy sobie obietnic bez pokrycia...
Ale wytrwale pracujemy nad tym aby było.
Jak? Się zapytasz... Wiesz, po prostu miło.
Ranka każdego razem uśmiech widzieć Twój,
W ciągu dnia podejmować codzienności znój,
Wieczorami odpoczywać obok Siebie...
A nocą zasypiać beztrosko jak anioły w niebie.
Takie życie właśnie proste pragnę mieć,
Cóż więcej mógłbym przecież chcieć?
Mając Ciebie, mam cały świat,
A to sprawia, że jestem rad!
Zatem uwierz w to, że My, znaczy Ty i Ja,
To coś co sprawia, że melodia gra...
I niech płyną te dźwięki już po ostatnie dni,
Wszak nie inaczej, jesteś pisana mi!