W celu wykradnięcia najcenniejszego skarbu jaki poznałem...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Dzień był dość zalatany co nie?
No i bajek nie napisało się.
Szybko zatem to nadrabiam.
I wyrazy te obrabiam,
Aby sens już w zdaniach miały.
No i się uzupełniały.
Chcę tu w nich bowiem przekazać,
Że tu w życiu nie ma się co mazać,
Tylko iść do przodu trzeba,
Nie bać się dosięgać nieba.
I być blisko koło Siebie...
No i uwierz - Kocham Ciebie!
No cóż dziś mogę do Ciebie napisać?
Pewnie leżąc przed spaniem będę znów wzdychać...
Bo nie ma Ciebie obok tutaj,
Dlatego chyba proszę Ciebie – posłuchaj.
Zakochałem się i Kocham Cię Kociaku.
Bez Twojej osoby życie nie ma smaku.
I to jest prawda niczego nie chcę zmieniać,
Inni mogą sobie to jak chcą oceniać,
Ja nie dbam o to co mówią, bo mam cel,
Uzupełnić Mój brakujący puzzel.
A jesteś nim Ty,
Nie ważne czy humor dobry czy zły...
Najważniejsze byś była tylko moja,
Rozumiesz... najważniejsza jest w życiu ostoja.
Kiedyś bolało dzisiaj nie boli,
Życie czasem się samo spierdoli.
Nie ma czegoś gdy się nie chce,
Tylko nadzieje się do siebie szepce.
A w nich prośby o lepsze jutro ale...
Takie które będzie doskonałe!
Idealnie odpicowane,
Żadnym „ale” nieskalane.
Nie żałuje ani jednego wdechu życia,
Mego na ziemi bycia...
I choć bez sensu jest, na ogół tak uważam,
To uczę się go i za lekcje poważam.
W sumie odnaleźć się czasem ciężko,
A częściej niż zwycięstwem pachnie klęską,
I nadal uważam, że jest bez sensu...
I choć pełne nonsensu,
To sztuką jest odnaleźć się w nim i być.
Oddychać, czuć, wierzyć, po prostu żyć.
A dziś na dobranoc, wskoczy i zamruczy Kot.
Wszak może nie tak od razu na jakiś płot,
Ale w słowach zamiesza i ustawi wersy sobie,
Tak byś mogła odczytać jak bardzo jest w Tobie...
Znaczy jak Kocia natura u Ciebie w sercu bije.
Ujawnia się choćby wtedy gdy całuję Twą szyję.
Bądź jak łasisz się i kusisz tak z powabem,
Pragnę wówczas za Twoim iść śladem,
Oddawać się temu kuszeniu, nęceniu...
Które zaczynasz już przy spojrzeniu.
I wiesz o tym jak działają oczy, Kota takiego jak Ty.
Na początku niewinnie, a potem przejmują sny.
Sprawiają, że pojawiasz się częściej i częściej,
A wspomnienia tak coraz gęściej...
Zacieśniają się wokół Mnie aż jęknę.
I już biedny Ja, najzwyczajniej mięknę.
Nie mogę opamiętać się nawet gdy te słowa piszę,
Widzisz, Kot wskoczył, wyrazy ustawia... Słyszę!
Teraz sprawi także, że dodam niewinnie od Siebie,
Że jestem szczęśliwy odkąd mam Ciebie.
Tak czasami jakoś brnę w marzenia,
I tam w zasadzie nic się nie zmienia.
Odkąd się pojawiłaś, królujesz tam Ty!
Uciekam tam zawsze gdy jestem zły.
Gdy świat mną poniewiera wiesz,
W myślach jesteś i wiem, że chcesz...
Abym i ja był tak blisko Ciebie,
Bo właśnie dzięki temu mamy Siebie.
Ty jak wiatr, rozwiewasz czarne chmury,
I dzięki temu nie chodzę ponury.
Ja znów potrafię spokój dać Tobie błogi,
Oraz radość abyś oderwała stopy od podłogi.
Znaczy umiała unieść się wysoko,
Na skrzydłach rozstawionych szeroko,
Umiała wiatr łapać gdy tylko powieje,
By zaniósł Cię tam gdzie są spełnione nadzieje.
I szczerze myślę udany z Nas duet Kociaków,
Pełniejszy niż orient jest smaków!