W celu wykradnięcia najcenniejszego skarbu jaki poznałem...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
Na dachu skaczą beztrosko dwa Koty.
Nieświadomie pchają się w spore kłopoty.
Bo nie dociera do nich wszak jeszcze,
Że wpadły bez odwrotu w miłości kleszcze.
Czują się beztrosko, tak niczym dzieci małe.
Osoby zakochane wiedzą to doskonale.
Ale to Koty są i naturalnie im to wychodzi,
Bycie ze Sobą, dla Siebie, to nic wszak nie szkodzi.
Czas im się sam umila,
A wieczność to tylko chwila,
Kiedy są razem, gdy czują dotyk swój.
On mowi Moja, a Ona Mój.
To, że czasem się kłócimy to nic takiego,
Czasem słabość weźmie każdego.
Jednak wiem, iż to co czuje...
Co w głowie mej się snuje,
Nie robi nic innego jak prowokuje,
Że krew jakoś tak mocniej w żyłach buzuje.
To temperatura uczuć do Ciebie,
W chwilach gdy razem mamy Siebie,
Gdy oddzielnie czasem leżymy,
Lub wspólnie o Sobie śnimy.
Bo moją jesteś, będziesz już na wieki!
Tak długo, aż zamkne moje powieki!
Spójrz na dzisiejszą datę proszę jak fajnie się zrobiło,
Z dwójek i jedynek stworzona - już dawno tak nie było.
To tak na wstępie tylko Kochanie...
Teraz przejdę do meritum, wyrażę swe zdanie.
A jest krótkie, zwięzłe i bardzo na czasie.
Kocham Cię i będę Kochał - czy chudy będę czy na masie.
Kochaj mnie też Kociaku i proszę już bądź.
Tam gdzie nie domagam tak tylko siądź...
Porozmawiaj ze mną i przytul gdy trzeba,
Bo tej mojej skorupie tego potrzeba.
Dziękuję losowi, że Ciebie poznałem...
I tak po szczenięcu się zakochałem.
Jestem Twój, Kocham, Tęsknię i czekam.
Niczego nie odkładam, z niczym nie zwlekam.
Bo chce Ciebie dniami nocami...
Czy dzielimy ten czas czy jesteśmy sami,
Najważniejsze, że jesteś i ja to czuję.
Pewny swego plany te snuje.
Gdzie My razem, wspólnymi siłami,
Czynimy świat lepszy i nic Nas nie mami.
Pewnie tego, że mamy być razem,
Pokonywać trudności teraz za razem,
By w końcu na koniec dnia Dobranoc powiedzieć,
A rano wspólnie przy śniadaniu siedzieć.
Umiem być, chcę i biorę te słowa poważnie.
Serce samo tak usycha, marźnie...
Nie jest zdolne by czerpać z życia,
Szuka bardziej miejsca jakiegoś do skrycia.
Bo stworzone jest by odczuwać rytm i bić,
Zgodnie z taktem życia i nie ma co tu kryć,
Najlepiej jak tworzony jest przez serca dwa,
Gdzie jedno dla drugiego jest i jemu gra.