W celu wykradnięcia najcenniejszego skarbu jaki poznałem...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
Kiedy patrzę wprost na Ciebie widzę dzień,
Tak rozpędzasz noce, a z nimi cień,
Jasność i światło blaskiem bije,
A miłości nic już nie ukryje.
Wszak jesteś, jesteśmy ... No i będziemy,
Razem do celu, dokładnie jak chcemy,
Uderzając w rytm miłosnych fal Kochanie,
Bądźmy po kres, nic się nie stanie.
Dla Twego uśmiechu rankiem się budzę,
Podnoszę co spadło, a nawet się trudzę,
Aby móc spełnić to czego pragniemy,
Teraz działajmy, na starość odetchniemy.
Wziąć i poczuć czym życie jest radosne,
By każdego dnia mieć dookoła wiosnę,
Móc delektować się zapachami wolności,
Ale razem, wspólnie tak pełni miłości,
Nie bać się tego co kolejny dzień da,
Mieć pewność tego kogo obok się ma,
I trwa, być cieszyć się jak dzieci...
O tak! Niech ten czas Nam tak poleci.
Na niebie rozkwitają gwiazdki lękliwie,
Niektóre jasno inne spolegliwie,
Rozświetlając woal nocą zdobiony,
Naparstkiem szczęścia ostrożnie święcony,
Aby kierunki wiatrów dobrze ujarzmić,
No i melodią spokoju uszy swe karmić,
Pozwalać roztaczać się lepszemu jutro,
I malować kolorami aby nie było smutno,
Uderzać w dzwon optymizmu bez strachu,
Żyć pełnią życia bez nutki obciachu!
Dookoła ludzie, wieje wiatr i latają ptaki,
Ludzie chodzą sobie jak nieboraki,
Patrzą przed siebie, częstują się wolnością,
Otaczając ciepłem zwanym czułością,
Jakim cudem znajdują chwile dla siebie,
Unosząc się jak ptaki, takie na niebie...
Pochłonięci sprawami, sobą nawzajem,
Budują życie będące ich rajem.
Oooooo Boże! Jak nie mam weny...
Zatem nie idziemy w te treny!